Merhaba arkadaşlar!

Bugün çok heyecanlıyım çünkü sitemde uzun süredir denemediğim bir format deneyeceğim. Aslında yazı yazmayı çok seviyorum ama nasıl insanlarla tanışır tanışmaz hemen çok samimi olamazsanız –tabi bir extrovert’seniz o ayrı- bunun gibi benim de ilk yazılarımda daha resmi ve net bir hava sezmiş olabilirsiniz. Ama artık o bilgilendirici yazıların yanında daha blog tarzına yakın yazılar da yazmak istiyorum.

Aslında tüm bunların çıkış noktası bir Kişisel Gelişim Projesi. Üniversiteyi bitirdikten sonra ve “Yeni Yıl Yeni Ben” furyasından önce ben de kendi kendime ne konularda eksiğim ve gelişmeye ihtiyacım var diye düşünüyordum ve bulduklarımı bir liste yapmıştım (o kadar çok yani). Hatta yüksek lisans yapmayı ertelemekle ilgili yazımı okuyanlar hatırlayacaktır, 10. Madde işte tam da bununla ilgiliydi. Kendinize vakit ayırıp eksik hissettiğiniz alanları geliştirmek. Bence biraz kendinizi gözlemleyerek siz de bu şekilde el atmanız gereken alanları bulabilirsiniz.

O listemde her maddenin altına o hedefe ulaşmak için neler yapmam gerektiğini de kısaca yazmıştım. Gelin görün ki çok fazla yeni alışkanlığı birden kazanmaya çalışınca ister istemez hepsi birden yarıda kalabiliyor. Zaten işler de yoğun olduğundan bu listem de bir süreliğine rafa kalkmış gibiydi.

Bu karantina sürecinde insanın durup düşünecek daha çok vakti oluyor. Kaderin cilvesi midir bilmiyorum ancak şu son bir haftadır hem Marslı kitabının yazarı Andy Weir’in hikayesini duymak hem Julie & Julia filmini izlemek hem de bu filmdeki Julie Powell’ın yıllar önce yaptığı challenge’ı yani meydan okumayı şu an hala yapan insanlar olduğunu görmek beni de tekrar bu hedeflerimden birini denemeye cesaretlendirdi.

Bence Julie Powell’ın hedefine ulaşabilmesindeki ve Andy Weir’ın yıllarca yazı yazmayı sürdürebilmesindeki ana etken öncelikle yaptıkları şeyi sevmeleri, ardında da süreçlerini paylaşmalarıydı. Sanıyorum bir araştırmada görmüştüm eğer yaptıklarınızı başka insanlar da görüyorsa kendinizi daha “accountable” yani sorumlu ve hesap verebilir hissediyorsunuz. Tabi bunun üzerinizde aşırı baskı yaratması da hedefinize ulaşmanız için iyi olmayabilir, o yüzden ulaşılabilir hedefler koymak ve bir günü atlayınca da yılmamak gerek. Örneğin Julie Powell’ın hedefi Julia Child’ın kitabından 365 günde 524 yemek pişirmekti ki bu hedef, süreci başkalarıyla paylaşmasa bile iş yükünden dolayı yorucu ve yıpratıcı olurdu.

Hedeflerden bu kadar bahsettiğimize göre gelin benim ilk hedefime bakalım.

Hedef: Yemek Yapmayı Öğrenmek

Kısa bir giriş: Bir yengeç burcu olarak yemek yemeyi her ne kadar sevsem de yemek yapma işine küçüklüğümden beri çok girişmedim. Zaten biz 6. sınıftayken her sene girmemiz gereken SBS sınavı geldi ve 3 sene sabah okul-akşam dershane, serviste bile test çöz dönemi bizim için oldukça erken başladı. Lisede de bu sefer üniversite sınavında iyi bir yer kazanabilmek için ders çalışmaya başladık, o süreç de öyle geçti. Tabii ki çok şanslıydım ve evde yemeği benim için yapacak insanlar vardı, o yüzden hiç şikayetçi olmadım. Sonrasında üniversitede ise yurtta kalmayı tercih ettim ve tüm yurtlarda öyle miydi bilmiyorum ama Bilkent Yurtlarında öğrenciler yangın çıkarmasın diye elektrikli ocak her 10 dakikada bir kendisini kapatıyordu. Sürekli başında durmak da istemediğim için kolay atıştırmalıklarla ya da yemekhaneyle yetiniyordum. Dolayısıyla bu yaşıma kadar düzgün bir “gözü kapalı yemek yapma becerisi” kazanamadım.

Ama ümitsiz olmaya gerek yok her şey deneye deneye öğreniliyor. Önemli olan üzerine düşüp vakit ayırmak.

Gelelim bu Kişisel Gelişim Projemi nasıl gerçekleştireceğime…

Kaynak: Filmdeki gibi tek bir yemek kitabını takip etmek tarif seçme süresini azaltacağı için bana da başta cazip geldi ama almayı düşündüğüm tüm kitapların yazarlarının artık Youtube kanalı var. Dolayısıyla püf noktaları ve yapılışını takip etmek muhtemelen daha kolay olacaktır. Ayrıca evde eski-yeni başka tarif kitapları da var. O yüzden ilk aşamada o kaynakları ve interneti takip etmeye karar verdim.

Süre: Şu an karantina dolayısıyla evden çalışıyoruz ve bu durum muhtemelen Haziran sonuna kadar devam edecek. O yüzden şimdilik hedefim Haziran 2020 sonuna kadar her gün yeni bir tarif denemek ve bunu blog’umda sizlerle paylaşmak. Haziran sonundan 2021’e kadar da iş yerinin durumuna bağlı olarak hedefimi tekrar güncelleyeceğim. Belki o zaman haftalık “meal prep” gibi denemeler de yapılabilir.

Beni bu süreçte varlığınızla ve yorumlarınızla yalnız bırakmayarak “accountable” tutacağınıza güveniyorum.

Şimdiden sadece var olduğunuz için teşekkür ederim.

Hadi bana kolay gelsin!

Görseller: pinimg.com, cloudfront.net, justkillingti.me, internetanneleri.com